WOZPN – reaktywacja
Podczas Świąt Bożego Narodzenia 1941 roku, w mieszkaniu byłego zawodnika Legii Warszawa i reprezentacji Polski – Alfreda Nowakowskiego (przy ulicy Kruczej 37), powołano do życia konspiracyjny Warszawski OZPN. Konspiracyjny WOZPN działał w oparciu o przedwojenny statut – skrócony i dostosowany do istniejących warunków. Prezesem został Alfred Nowakowski, a w…
Podczas Świąt Bożego Narodzenia 1941 roku, w mieszkaniu byłego zawodnika Legii Warszawa i reprezentacji Polski – Alfreda Nowakowskiego (przy ulicy Kruczej 37), powołano do życia konspiracyjny Warszawski OZPN.
Konspiracyjny WOZPN działał w oparciu o przedwojenny statut – skrócony i dostosowany do istniejących warunków. Prezesem został Alfred Nowakowski, a w skład zarządu weszli między innymi Tadeusz Jaroszyński (Piaseczno), Stanisław Maszner (Polonia), Tadeusz Szulc (Grochów) Aleksander Zaranek (Okęcie), Feliks Zieliński (Varsovia), Grzegorz Aleksandrowicz i Bronisław Romanowski.
Działalność Związku musiała być prowadzona z zachowaniem najwyższej ostrożności. Pracowano jednak bardzo prężnie. Ustalano terminarze, obsadę sędziowską meczów oraz starano się sprawdzać czy rozgrywki odbywają się zgodnie z przepisami gry w piłkę nożną. Wbrew niemieckim zakazom zwoływano zebrania, drukowane były regulaminy, wydawano komunikaty.
Budżet pozwalający na prowadzenie tej konspiracyjnej działalności opierał się na środkach pochodzących z prywatnych oszczędności działaczy, ich mieszkania służyły za miejsce pracy, a punktami kontaktowymi, gdzie dostarczano protokoły meczowe były na przykład budki bazarowe (między innymi na bazarze za Żelazną Bramą). Działacze klubowi, związkowi oraz piłkarze i sędziowie narażali nie tylko siebie, ale także swoje rodziny. Mimo tego nie brakowało zaangażowanych ludzi, dla których piłka nożna była na tyle ważna, aby ryzykować.
(mf)