Waldemar Tumiński – solidny twardziel

  15 lutego 1953 w Grodzisku Mazowieckim urodził się Waldemar Tumiński. Solidny obrońca, grający zawsze twardo i zdecydowanie. Waleczny i nieustępliwy, a przez rywali posądzany często o zbytnią brutalność.

   W piłkę zaczął grać w Pogoni Grodzisk Mazowiecki, skąd trafił do Legii Warszawa. W klubie z Łazienkowskiej debiutował 16 czerwca 1973 roku, w rozgrywkach o Puchar Intertoto – w meczu z IFK Norrkoeping. W ekstraklasie po raz pierwszy wystąpił 28 listopada 1973, w meczu Widzew Łódź – Legia Warszawa (0:1).

   Przez dziesięć sezonów rozegrał dla legionistów 241 spotkań i strzelił cztery gole. Dwukrotnie zdobył Puchar Polski w sezonach 1979/80 oraz 1980/81. Ostatni raz z „eLką” na piersi zagrał 22 września 1982, w spotkaniu pierwszej rundy Pucharu Polski GKS Tychy – Legia Warszawa (0:4).

  W 1983 roku wyjechał do Belgii, gdzie spędził kolejne dziesięć lat grając w: Royal Francs Borains, Royale Union Saint-Gilloise, SC Elouges oraz Royale Union Jemappes-Flénu. Podczas krótkiego pobytu w Stanach Zjednoczonych występował w Polish–American Eagles Yonkers (1990–1991).

   Po powrocie do Polski, w rundzie jesiennej sezonu 1994/95 ponownie zagrał w barwach swojego macierzystego klubu – Pogoni Grodzisk Mazowiecki, w której zakończył karierę.

(mf)