Sezon przejściowy

 W 1947 roku w rozgrywkach prowadzonych przez Warszawski Okręgowy Związek Piłki Nożnej wzięło już udział 99 drużyn. Na szczeblu centralnym był to sezon przejściowy. Oprócz wyłonienia mistrza Polski (ponownie systemem nieligowym), rywalizowano także o prawo gry w I lidze, która miała zostać reaktywowana od następnego sezonu.

  W ekstraklasowych eliminacjach, oprócz Legii (mistrza okręgu), udział wzięła także drużyna Grochowa oraz będąca Mistrzem Polski – Polonia Warszawa. Legioniści pod wodzą Czechosłowackiego szkoleniowca Frantiska Dembickiego, z powodzeniem zakończyli udział w tych rozgrywkach (rywalami Legii były: Ruch Chorzów, Tarnovia, Widzew Łódź oraz Lechia Gdańsk). Wojskowi zajęli drugie miejsce ustępując tylko Ruchowi. Bardzo dobrze grała też Polonia Warszawa, pozwalając się wyprzedzić jedynie Wiśle Kraków. Czarne Koszule pokonały między innymi Ognisko Siedlce 13:1, a siedem goli w tym meczu strzelił Tadeusz Świcarz. Stołeczną drużynę nadal prowadził trener Zenon Pieniążek (mimo groźnego wypadku motocyklowego jakiemu uległ kilka miesięcy wcześniej).

  Nie powiodło się natomiast ekipie z Grochowa, która odniosła tylko jedno zwycięstwo i zajęła ostatnie miejsce w swojej grupie eliminacyjnej. Bardzo dotkliwe były wyjazdowe porażki z Cracovią aż 2:10, z AKS-em Chorzów 0:6 i z RKU Sosnowiec, gdzie prowadząc już 3:0… przegrali 3:4. W sumie Grochów, który rozegrał w tej fazie 18 spotkań stracił aż 99 bramek. W tej grupie był też Radomiak, kończąc sezon na piątym miejscu. Pozostałe drużyny z naszego okręgu grały w jesiennych rozgrywkach A klasy (najwyższego wówczas szczebla). Rywalizowały w nich m.in.: Syrena Warszawa, Ruch Piaseczno, Bzura Chodaków, Marymont Warszawa, Znicz Pruszków, Jedność Żabieniec oraz Pogoń Grodzisk.

  W 1947 roku pierwszy mecz po wojnie rozegrała reprezentacja Polski, przegrywając w Oslo z Norwegią 1:3. W kadrze wystąpili m.in.: Władysław Szczepaniak i Tadeusz Świcarz z Polonii Warszawa. Po raz pierwszy w powojennej historii Biało-Czerwoni w roli gospodarza wystąpili 18 kwietnia 1948 roku – na stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. W obecności 40 tysięcy widzów (wśród których był też prezydent Bolesław Bierut), reprezentacja Polski pokonała jedną z najlepszych wówczas w europejskim futbolu Czechosłowację 3:1. W składzie naszej kadry wystąpił legionista Tadeusz Waśko.

(mf)